«Η επίπτωση […] των τεχνολογικών μετασχηματισμών πάνω στη γνώση φαίνεται ότι θα πρέπει να είναι πολύ σημαντική. Η επιρροή που δέχεται ή που θα δεχτεί απ’ αυτούς αφορά τις δύο κύριες λειτουργίες της: την έρευνα και την μετάδοση των γνώσεων. Για την πρώτη, ένα παράδειγμα προσιτό στον ανειδίκευτο έχει δοθεί από την γενετική, η οποία οφείλει το θεωρητικό της παράδειγμα στην κυβερνητική. Υπάρχουν πάρα πολλά άλλα. Για την δεύτερη, ξέρουμε πως απλοποιώντας, σμικρύνοντας και εμπορευματοποιώντας τις συσκευές, τροποποιούμε ήδη σήμερα τις διαδικασίες απόκτησης, κατάταξης, παροχής και εκμετάλλευσης των γνώσεων. Είναι λογικό να σκεφτούμε ότι ο πολλαπλασιασμός των συσκευών πληροφορικής επηρεάζει και θα επηρεάσει την κυκλοφορία των γνώσεων όσο την επηρεάζει η ανάπτυξη των μέσω κυκλοφορίας των ανθρώπων (μεταφορές) και συνακόλουθα των ήχων και των εικόνων (media).
»Μέσα σε αυτόν τον μετασχηματισμό η φύση της γνώσης δεν παραμένει άθιχτη. Δεν μπορεί να περάσει στους νέους διαύλους και να καταστεί αποτελεσματική, παρά μόνο αν η γνώση μπορεί να μεταφραστεί σε ποσότητες πληροφόρησης. Συνεπώς με βάση τα παραπάνω μπορούμε να προβλέψουμε ότι όλα, όσα δεν έχουν τη δυνατότητα να μεταφραστούν έτσι μέσα στη συγκροτημένη γνώση, θα εγκαταλειφθούν και ότι ο προσανατολισμός των νέων ερευνών θα υπαχθεί στην προϋπόθεση του να μπορούν να μεταφράζονται τα ενδεχόμενα αποτελέσματα στη γλώσσα της μηχανής. Οι “παραγωγοί” της γνώσης καθώς οι χρήστες της οφείλουν και θα πρέπει να έχουν τα μέσα να μεταφράσουν σε αυτές τις γλώσσες ό,τι οι μεν ζητούν να επινοήσουν και οι δε να μάθουν. Οι έρευνες που αναφέρονται σε αυτές τις μηχανές – μεταφραστές έχουν ήδη προχωρήσει. Με την κυριαρχία της πληροφορικής, επιβάλλεται μια κάποια λογική, και κατά συνέπεια ένα σύνολο επιταγών αναφερόμενων στις αποφάνσεις που γίνονται δεκτές ως “γνώση”».
ΖΑΝ – ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΛΥΟΤΑΡ. (1988). Η μεταμοντέρνα κατάσταση, προλεγόμενα Θεόδωρος Γεωργίου, μτφρ. Κωστής Παπαγιώργης. Αθήνα: Γνώση, σσ. 31-32.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου