Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Στο σημερινό μάθημα Φιλοσοφίας, προετοιμάζοντας τους μαθητές μου για τον 8ο Διαγωνισμό Φιλοσοφικού Δοκιμίου που κάθε χρόνο γίνεται από το Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών, στον πίνακα γράφτηκε το εξής μικρό απόσπασμα: «Η Φιλοσοφία επιδιώκει τα “χαλεπά ” κι όχι τα “ράδια”. Ο δρόμος του φιλοσοφικού στοχασμού είναι ανηφορικός και δύσβατος». Ομολογώ πως το εν λόγω απόσπασμα, αντλημένο από το βιβλίο: Ιστορία της Φιλοσοφίας: Με σύντομη εισαγωγή στη Φιλοσοφία, εκδ. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1984, σ. 245, του αειμνήστου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ Νίκου Ματσούκα, λειτούργησε θετικά, ενθαρρύνοντας τους μαθητές στο να δηλώσουν συμμετοχή στον παραπάνω διαγωνισμό. Κι αυτό διότι σε εμάς τους δασκάλους έγκειται πως προς τους μαθητές μας θα δείξουμε εκείνη την ατραπό, η οποία θα τους απεγκλωβίσει από τον καθημερινό στροβιλισμό γύρω από την τεχνολογία και την πληροφορική των συστημάτων, τη χρησιμοθηρική εν τέλει εκπαίδευση, ούτως ώστε να τους δώσουμε τη δυνατότητα να θέτουν φιλοσοφικά ερωτήματα, τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τον κόσμο. 

ΡΕΝΕ ΜΑΓΚΡΙΤ, «Η ανθρώπινη διάσταση II» (1935)· καμβάς. Βρυξέλλες, Συλλογή M.me E. Happe-Lorgs· [Τζούλιο Κάρλο Αργκάν. (2013). Η Μοντέρνα Τέχνη, μτφρ. Λίνα Παπαδημήτρη, πρόλογος Νίκος Κεσσανλής. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σ. 529].